Gmina Gręboszów
Pogoda w Gminie Gręboszów
Thursday
28 marca
temperatura: 13°C
wiatr: 26,2 km/h
opady: 0,0 mm

UROCZYSTOŚCI PATRIOTYCZNE W PODLIPIU

We wtorek, 30 kwietnia br. w Gimnazjum im. st. sierżanta Ignacego Łazarza w Podlipiu, gmina Bolesław odbyła się uroczystość poświęcona pamięci majora Marcina Borka i wszystkich zamordowanych przez NKWD w 1940 roku. Okolicznościowy montaż słowno- muzyczny przedstawili uczniowie miejscowego gimnazjum. Dopełnieniem uroczystości było symboliczne posadzenie „Dębu Pamięci”.

W uroczystości wzięli udział: Ks. Wiesław Babiarz- proboszcz parafii pw. WNMP Gręboszowie, ks. Józef Radłowski – proboszcz parafii pw. św. Wojciecha w Bolesławiu, ks. Karol Kuźma – wikariusz parafii Bolesław, Krystyna Świętek – Wójt Gminy Gręboszów, Wiesław Wytrwał – Przewodniczący Rady Gminy w Gręboszowie, Kazimierz Olearczyk – Wójt Gminy Bolesław, Zbigniew Łata – Przewodniczący Rady Gminy w Bolesławiu, rodzina majora M. Borka, nauczyciele, młodzież. Uroczystość uświetniły poczty sztandarowe: żołnierzy AK, Zespołu Szkół w Gręboszowie i w Bolesławiu.

 

 files/pliki/galerie/2013/05maj/UROCZYSTOSCI PATRIOTYCZNE W PODLIPIU/borek.JPG

 

Major Marcin Borek ur. 25 X 1898 r. w Podlipiu, gmina Bolesław, syn Jana Borka i Agnieszki z Majków. Po śmierci matki ojciec Marcina ożenił się po raz drugi z Krystyną z Zagranicznych pochodzącą z Kosierówki gmina Bolesław. W 1903 r. Jan Borek wraz ze swoją rodziną przeniósł się do Gręboszowa (na Miłocin), kupił tam od żyda z Żabna około 20 morgów ziemi, po wykarczowanym miłocińskim lesie, założył gospodarstwo rolne, budując kolejno dość duże na owe czasy budynki gospodarcze i dom mieszkalny. Marcin do szkoły powszechnej uczęszczał w Gręboszowie, a następnie kontynuował naukę w gimnazjum humanistycznym w Tarnowie. Mieszkał na stancji u Pani Niegodzkiej na ulicy Wojtarowicza. W kwietniu 1914 r. został wcielony do austriackiego 57 Pułku Piechoty im. Księcia Aachsen-Coburg-Sallfelda w Tarnowie. Po przeszkoleniu został wysłany na front włoski. W listopadzie 1918 r. powrócił ze swoim pułkiem do Tarnowa, gdzie wstąpił ochotniczo do III kompanii nowo tworzonego Pułku Ziemi Tarnowskiej. Brał udział od marca 1919 r. do czerwca 1919 r. w walkach z oddziałami ukraińskimi w Małopolsce Wschodniej . Od 30 VIII 1919 r.  służył w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie. Podchorążowie oprócz szkolenia bojowego pełnili służbę garnizonową i patrolową w Warszawie oraz zajmowali się prowadzeniem pracy instruktażowej w pułkach, które następnie były kierowane na front. Od 3 VI 1920 r. brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, jako podchorąży w 14 kompanii 101 Rezerwowego Pułku Piechoty, a od lipca 1920 r. w 2 kompanii 201 Ochotniczego Pułku Piechoty w składzie Dywizji Ochotniczej. 1 X 1920 r. został  awansowany na podporucznika i wkrótce przydzielony na front do 5 kompanii 1 Pułku Legionów. W okresie od 30 I do 1 VII 1921 r. był na kursie oficerów młodszych w Szkole Podchorążych w Warszawie. Po powrocie do 1 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie pełnił służbę jako oficer młodszy i zastępował dowódcę kompanii. 1 VII 1922 r. został odkomenderowany do Grupy „Marcinkańce” na stanowisko adiutanta. 15 II 1923 r. został awansowany na porucznika. 5 VIII 1932 r. Przeniesiono go ze Szkoły Podoficerskiej Piechoty dla Małoletnich nr 2 w Grudziącu do 1 Pułku Piechoty Leginów Józefa Piłsudskiego w Wilnie. W 1932 r, został awansowany na stopień kapitana.  30 X 1935 r. Został przeniesiony do Batalionu KOP „Suwałki”, gdzie od listopada służył na stanowisku dowódcy kompanii ckm. 24 XI 1937 r. nadano mu odznakę KOP „Za służbę graniczną”. W dniach 25-26 VI 1938 r, był w składzie reprezentacji strzeleckiej batalionu na Mistrzostwach KOP w Osowcu. 8 I r. Nadano mu srebrny medal za długoletnią służbę. 28 II 1939 r. został przeniesiony do 41 Suwalskiego Pułku Piechoty Marszałka Józefa Piłsudskiego w Suwałkach, gdzie objął stanowisko dowódcy 1 kompanii ckm. Był jeńcem obozu NKWD w Starobielsku. Został zamordowany w kwietniu 1940 r. w Charkowie. Ostatni jego pobyt w Gręboszowie, to rok 1938, gdzie spędził Święta Wielkanocne w rodzinie.

We wtorek, 30 kwietnia br. w Gimnazjum im. st. sierżanta Ignacego Łazarza w Podlipiu, gmina Bolesław odbyła się uroczystość poświęcona pamięci majora Marcina Borka i wszystkich zamordowanych przez NKWD w 1940 roku. Okolicznościowy montaż słowno- muzyczny przedstawili uczniowie miejscowego gimnazjum. Dopełnieniem uroczystości było symboliczne posadzenie „Dębu Pamięci”. W uroczystości wzięli udział: Ks. Wiesław Babiarz- proboszcz parafii pw. WNMP Gręboszowie, ks. Józef Radłowski – proboszcz parafii pw. św. Wojciecha w Bolesławiu, ks. Karol Kuźma – wikariusz parafii Bolesław, Krystyna Świętek – Wójt Gminy Gręboszów, Wiesław Wytrwał – Przewodniczący Rady Gminy w Gręboszowie, Kazimierz Olearczyk – Wójt Gminy Bolesław, Zbigniew Łata – Przewodniczący Rady Gminy w Bolesławiu, rodzina majora M. Borka, nauczyciele, młodzież. Uroczystość uświetniły poczty sztandarowe: żołnierzy AK, Zespołu Szkół w Gręboszowie i w Bolesławiu.       Major Marcin Borek ur. 25 X 1898 r. w Podlipiu, gmina Bolesław, syn Jana Borka i Agnieszki z Majków. Po śmierci matki ojciec Marcina ożenił się po raz drugi z Krystyną z Zagranicznych pochodzącą z Kosierówki gmina Bolesław. W 1903 r. Jan Borek wraz ze swoją rodziną przeniósł się do Gręboszowa (na Miłocin), kupił tam od żyda z Żabna około 20 morgów ziemi, po wykarczowanym miłocińskim lesie, założył gospodarstwo rolne, budując kolejno dość duże na owe czasy budynki gospodarcze i dom mieszkalny. Marcin do szkoły powszechnej uczęszczał w Gręboszowie, a następnie kontynuował naukę w gimnazjum humanistycznym w Tarnowie. Mieszkał na stancji u Pani Niegodzkiej na ulicy Wojtarowicza. W kwietniu 1914 r. został wcielony do austriackiego 57 Pułku Piechoty im. Księcia Aachsen-Coburg-Sallfelda w Tarnowie. Po przeszkoleniu został wysłany na front włoski. W listopadzie 1918 r. powrócił ze swoim pułkiem do Tarnowa, gdzie wstąpił ochotniczo do III kompanii nowo tworzonego Pułku Ziemi Tarnowskiej. Brał udział od marca 1919 r. do czerwca 1919 r. w walkach z oddziałami ukraińskimi w Małopolsce Wschodniej . Od 30 VIII 1919 r.  służył w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie. Podchorążowie oprócz szkolenia bojowego pełnili służbę garnizonową i patrolową w Warszawie oraz zajmowali się prowadzeniem pracy instruktażowej w pułkach, które następnie były kierowane na front. Od 3 VI 1920 r. brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, jako podchorąży w 14 kompanii 101 Rezerwowego Pułku Piechoty, a od lipca 1920 r. w 2 kompanii 201 Ochotniczego Pułku Piechoty w składzie Dywizji Ochotniczej. 1 X 1920 r. został  awansowany na podporucznika i wkrótce przydzielony na front do 5 kompanii 1 Pułku Legionów. W okresie od 30 I do 1 VII 1921 r. był na kursie oficerów młodszych w Szkole Podchorążych w Warszawie. Po powrocie do 1 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie pełnił służbę jako oficer młodszy i zastępował dowódcę kompanii. 1 VII 1922 r. został odkomenderowany do Grupy „Marcinkańce” na stanowisko adiutanta. 15 II 1923 r. został awansowany na porucznika. 5 VIII 1932 r. Przeniesiono go ze Szkoły Podoficerskiej Piechoty dla Małoletnich nr 2 w Grudziącu do 1 Pułku Piechoty Leginów Józefa Piłsudskiego w Wilnie. W 1932 r, został awansowany na stopień kapitana.  30 X 1935 r. Został przeniesiony do Batalionu KOP „Suwałki”, gdzie od listopada służył na stanowisku dowódcy kompanii ckm. 24 XI 1937 r. nadano mu odznakę KOP „Za służbę graniczną”. W dniach 25-26 VI 1938 r, był w składzie reprezentacji strzeleckiej batalionu na Mistrzostwach KOP w Osowcu. 8 I r. Nadano mu srebrny medal za długoletnią służbę. 28 II 1939 r. został przeniesiony do 41 Suwalskiego Pułku Piechoty Marszałka Józefa Piłsudskiego w Suwałkach, gdzie objął stanowisko dowódcy 1 kompanii ckm. Był jeńcem obozu NKWD w Starobielsku. Został zamordowany w kwietniu 1940 r. w Charkowie. Ostatni jego pobyt w Gręboszowie, to rok 1938, gdzie spędził Święta Wielkanocne w rodzinie. Zdjęcia z wydarzenia
Gręboszów z lotu ptaka
Urząd Gminy Gręboszów
tel. 14 641 60 02
pozostałe dane kontaktowe